Gister was het dan eindelijk zo ver, met het vliegtuig naar Malawi! Woensdagavond had ik afscheid genomen van vrienden en familie en gisteren brachten mijn ouders en Geert mij naar Schiphol. Nadat we samen nog even patat met 2 krokketen hadden gegeten was het dan echt tijd om afscheid te nemen. Gelukkig valt 5 weken mee dus het afscheid was niet zo zwaar. Langzaam verdween ik op de roltrap naar boven. Omdat het mijn eerste keer vliegen was, was alles wel erg spannend en nieuw. Gelukkig beviel het vliegen goed en was er lekker eten aan boord.

Ik had een overstap in Kenia, hier moest ik uiteindelijk 6 uur wachten. Dit duurde allemaal wel erg lang, maar ik kwam 2 meisjes uit Nederland tegen die ook naar Malawi gingen. Dit was erg fijn, konden we samen wachten. Hier werd de Afrikaanse mentaliteit wel duidelijk, er was iets aan de hand (geen idee wat??!) waardoor we 1,5 uur vertraging hadden. En in plaats van dat iemand ons even vertelde wat er aan de hand was bleven we maar op z’n Afrikaans rustig wachten. Daarna gingen we met een kleiner vliegtuigje naar Lilongwe. Daar aangekomen werd ik opgehaald door de favoriete taxichauffeur van de medevrijwilligers, Rashid. Ik wou rechts in de auto gaan zitten, maar toen vertelde Rashid dat ik zelf niet hoefde te rijden. Dat snapte ik niet helemaal, maar blijkbaar zit het stuur in Malawi aan de rechterkant! :P

In deze rit naar mijn huis voor de komende vijf weken, werd ik geconfronteerd met het leven hier. Kinderen met grote manden op hun hoofd, een man met kilo’s bagage op een fiets en leven op straat. Alle plaatjes die je van televisie en tijdschriften kent, zie je ineens in het echt. Dat was wel even een confrontatie.

In het huis werd ik erg leuk opgevangen door de medevrijwilligers. We wonen er nu met z’n vieren en ik slaap bij een meisje uit Noorwegen op de kamer. De koffers zijn inmiddels uitgepakt en we gaan zo lekker eten, dan kan ik ze beter leren kennen. Morgen om 6 uur vertrekken we voor een weekendtrip naar Zomba, een natuurgebied in de buurt. En volgende week voor het eerst naar het project! Spannend!!

Als laatste wil ik iedereen die mij heeft gesteund heel erg bedanken, dankzij jullie is mijn vrijwilligerswerk mogelijk en kan ik het project een mooie donatie geven. Wat er met de donatie gebeurt, wordt nog in een latere blog bekend. Maar nu eerst, slapen!!